- Donderdag 13 september 2012.
- Canal d’Aire: 26,2 Km..
- Canal de Neufossée: 19,5 Km en 2 sluizen af.
- Aa: 8,4 Km.
- Canal de la Colme: 0,4 Km en 1 sluis af.
- Aantal draaiuren motor: 6,36h.
- Aantal vaaruren: 7,10h.
- Weer: koud en veel wind, N 5, 17°.
600
Noodgedwongen trekken we onze winddichte wintertruien (dank u James) aan want het is koud! Drie dagen geleden liepen we nog in bikini rond (allé we, ik bedoel Myriam) en nu staan we te bibberen.
Waar het Canal d’Aire samenvloeit met het Canal de Neufossée kan men over stuurboord afdraaien op de Lys (Leie) en naar Saint Venant varen. Een zeer goed plaatske om enkele dagen te verblijven. Weet je nog Jan en Bea?
Omdat binnenkort ons vaarvignet voor Frankrijk vervalt en de zomer blijkbaar echt voorbij is besluiten we dit keer niet af te draaien maar zover mogelijk door te varen richting Duinkerken om tijdig in België te zijn.
In de 12 meter diepe sluis van Fontinette (waar men een scheepvaartmuseum kan bezoeken) meren we af achter een van die mastodonten van 120 meter lang. Er is slechts één drijvende bolder vrij. De schipper van “onze grote broer” (of is het zus?) is zo bezorgd om onze schuit dat we een tros aan zijn kont (ik bedoel die van zijn schip) mogen vast maken. Hij kijkt ook nog na of er plaats genoeg is zodat ons scheepje niet op “den dorpel” van de sluis zal terecht komen als het water zakt. Hij belooft ook zo zacht mogelijk te vertrekken na het schutten zodat we niet weggedrukt worden door zijn krachtige schroeven. Ik zet de schroef in zijn achteruit en zo blijven we mooi ter plaatse liggen. Spijtig dat we niet de tijd hadden om hier een foto van te maken. Het leek wel of de RNA als een sleepbootje dat grote schip op zijn plaats moest houden. Nog nooit heb ik een schip zó zacht zien vertrekken. Als een mes dat door de boter snijdt glijd het de sluis uit. Beroepsvaart en pleziervaart gaan niet altijd goed samen maar ge ziet het kàn. Al dikwijls hebben wij ervaren dat beroepschippers respect hebben voor onze oude schuit die vaart zonder de moderne middelen. Waarschijnlijk speelt hier de nostalgie een rol.
We varen het haventje van Arques voorbij omdat we de vorige keer hier schandalig veel euro’s moesten betalen voor het elektriciteitsverbruik. Weet je nog Luc?
Varend op de Aa passeren we de gekende “drijvende tuinen” die toegankelijk zijn via kleine kanaaltjes.
Vandaag passeren we ook onze 600ste sluis van deze vaartocht. We meren af beneden de sluis van Watten aan een eenvoudige kade zonder voorzieningen.
