• Zondag 22 juli 2012.
• Canal de Bourgogne: 7 Km en 7 sluizen.
• Aantal vaaruren: 4.50h.
• Aantal draaiuren motor: 3.30h.
• Weer: vooral zon, straffe wind: NO 4, 23°.

Zoals u ziet, 7 Km varen op bijna 5 uren. Snel kan men dat niet noemen. Het is “relatief”  druk vandaag. De éclusiers en –ières doen hun best en met “zuiders” geduld bereiken we de voorstad van Dijon. Het is te merken aan de woonblokken en de moderne industrie op de oevers.

Eclusière

Er sneuvelt weer een fender aan de scherpe rand van een sluisdeur. Dat wordt een kostelijke hobby.

We meren af in de haven van Dijon aan piepkleine dwarssteigertjes maar er zijn wel alle voorzieningen en er is een park.

We bezoeken het mooie centrum van de stad. Prachtige gebouwen en gezellige terrasjes op de Place Emile Zola. Luc en ik maken een Colonel soldaat (die kon ik echt niet laten liggen!! (Colonel=citroenijs met vodka)).

Terug op de boot mijmeren we nog  wat na over de voorbije reis en stellen vast dat de cirkel rond is.  Wij weten nu waar Abraham de mostaard haalde en wij brachten er de Zwanworsten naar toe. Voortaan eten we enkel nog Zwanworsten met mosterd van Dijon. Sorry webmaster maar “Knackies” krijg ik niet over (en tussen) mijn lippen.

 Zaterdag 21 juli 2012.

• Canal de Bougogne: 21,5 Km en 15 sluizen op.
• Aantal vaaruren: 8,10h.
• Aantal draaiuren motor: 7,30h.
• Weer: wolken/zon,  N3-4,   21° ’s avonds fris.

Dit was dus ons reisdoel. “Ne keer het Canal de Bougogne doen” zoals ze dat aan den toog zeggen. En hier zijn we dan. Het eerste deel tot Dijon is kaarsrecht en niet zo mooi door de vervallen oude industriële gebouwen op de oevers. De sluizen worden met de hand bediend, ook hier weer meestal door jobstudenten. Van 12.00 uur tot 13.00 uur is er middagpauze. Het water heeft terug een groene kleur en er is veel onderwaterplantengroei. Er is een beperkte diepgang tot 1,4 meter. In het begin gaat het niet zo vlot aan de sluizen maar na een tijdje komt men in een bepaald ritmepatroon en heeft men zijn eigen ploeg die de sluizen bedient en dan gaat het veel beter.

We meren af boven sluis 62 waar in het sluishuisje een klein museum is ondergebracht. We zijn te laat want het is al gesloten. Vandaag gaan we allen vroeg slapen (den apéritief van gisteren eist zijn tol…..).

• Donderdag 19 juli 2012.
• Weer: bewolkt, W 4, 23°.

Na het ontbijt speelt Jan nog taxi voor Myriam en Minne zodat ze niet moeten sleuren met de proviand die ze inkopen. En dan nemen we afscheid van onze vrienden. Merkwaardig maar echt waar, als zij op bezoek komen is het altijd goed weer!!!

Vandaag is het wasdag en vermits de trommel van de wasmachine nog altijd defect is worden er kilo’s was naar het wassalon gesleurd en daarna te drogen gehangen aan de boten.

Saint Jean de Losne is het verste punt van onze reis. Het weerbericht voor morgen is niet zo goed  (zie vertrek Jan en Bea). Voor we het 242 Km lange Canal de Bourgogne met zijn 189 sluizen gaan bevaren besluiten we morgen nog hier te blijven en enkele karweitjes aan de boot uit te voeren.

Dit week-end  gaat mijn moeder die bijna 60 jaar in hetzelfde huis gewoond heeft samen met mijn zus verhuizen naar een appartement. Aan beide: veel geluk in de nieuwe woonst en hopelijk niet teveel last van heimwee. Wij op onze boot worden soms wel eens smalend “zigeuners op het water” genoemd en hebben daar gelukkig geen last van: we nemen “ons huisje” overal mee naar toe.

• Woensdag 18 juli 2012.
• Canal de la Marne à la Saône: 1,5 Km en 2 sluizen af.
• Saône: 38,5 Km en 3 sluizen af.
• Aantal vaaruren: 7,15h.
• Aantal draaiuren motor: 5,48h.
• Weer: zon, ZW 4-5, 24°.

Voor we vertrekken duikt Luc het water in om zijn schroef te controleren. Hij vist een dure poetsborstel uit het water die van de spits, die vóór ons de sluis ingaat, is gevallen.

Aan de laatste sluis van het Canal de la Marne moeten we de afstandsbediening die we aan het begin van dit kanaal gekregen hebben in een speciale box deponeren. De “ordinateur” registreert de teruggave. Vergeet men dat te doen dan kost dat 500€ boete. We werpen de kastjes na elkaar in de gleuf en dat hadden wij niet mogen doen! De procedure is: inwerpen, wachten op registratie en dan het tweede kastje in de gleuf. “Un membre de direction de VNF” zal ter plaatse komen om de zaak op te lossen horen we door de intercom. En zo gechiedt. Hiermee zijn we aan het einde gekomen van dit 224 Km lange kanaal met zijn 114 sluizen.  De Sherpa heeft intussen ook de kaap van de 200 overschreden.

En dan draaien we de Saône op. Een prachtige brede rivier. We hebben de stroming mee en eindelijk kunnen we de motor “ne keer schoonblazen” door het toerental op te drijven. De zon glinstert zilver op het water, de boot heeft water genoeg onder de kiel, de motor zoemt, en op mijn stoeltje geniet ik van het varen. Voor mij is dit tot hiertoe het mooiste vaargebied van onze reis.

In Saint Jean de Losne maakt de Sherpa een bocht van 180° en meert af naast een spits. Luc geeft hen hun borstel die ze deze morgen verloren waren terug. De schipperin vraagt wat ze terug kan doen en Minne vraagt een naald n° 42 voor haar naaimachine én krijgt die ook! Iedereen tevreden.

We meren af aan een nieuw ponton waar we diesel tanken. Hier komen Rudy en Anita van de Sepia (zie eerder) ons hartelijk begroeten.   Dan varen we het hoekje om en meren af in de privé haven chez monsieur Blanquart. Op dit kruispunt met het Canal de Bourgogne zijn er enkele scheepswerfjes, scheepsartikelen winkels, verhuurbedrijven enz…

Luc en Minne gaan op bezoek bij de Sepia en bij ons stappen Jan, Bea, Ulrike en Lenny aan boord. Zij zijn op de terugweg van een kampeervakantie in het zuiden. Helaas voor Jan, die zo kan genieten van het varen, is er geen tijd meer over om een stukje mee te varen. We maken er een zeer gezellige avond van.

Vraag van de dag: wanneer spreekt men van een boot en wanneer van een schip? We geraken er niet helemaal uit. Misschien kan webmaster Sam een link toevoegen die dit probleem oplost?

Update door Sam: als ‘t groot is, is het een schip, kleiner een boot, maar een stoomboot kan ook groot zijn. Zie: wikipedia

Dinsdag 17 juli 2012.

• Canal de la Marne à la Saône: 26 Km en 13 sluizen af.
• Aantal vaaruren: 7.45h. Aantal draaiuren motor: 7.24h.
• Weer: wolken en zon, ZW 3-4, zacht zomerweer: 22°.

Na het ontbijt nemen we afscheid van Sam, Els, Jasmijn en Mileen. Zij keren huiswaarts maar komen terug in augustus. Plots is het leeg en stil op de boot. We vertrekken rond de middag en aan de eerste sluis schrikken we ons een bult. Minne wil iets in detail fotograferen bovenop de sluis en valt op de rand van de sluis. Pijn aan de knie, schaafwonden en een deuk(je) in de camera. Gelukkig kan ze er nog mee lachen en is ze niet in de sluis gevallen. We verwijderen onze “schrikbulten” en varen verder.

Het kanaal blijft mooi, het varen gaat rustig, het water is nu bruin van kleur maar proper. Wel is er af en toe veel onderwater plantengroei  die aan de schroeven blijft hangen. We moeten dan ook regelmatig achteruitslaan om de “oogst” van de schroeven te verwijderen.

Er is weer een sluis defect. Hier moeten we even wachten voor er hulp komt. Een bruggetje gaat open voor de Sherpa en weer toe voor onze neus om dan toch weer open te gaan. Oppassen blijft de boodschap. Er vaart een geladen spits voor ons dus gaat het traag. Om 18.05h komen we uit de laatste sluis. De hele dag hebben wij geen andere boten gezien en nu komt er toch wel een opvarende spits aan zeker. Omdat de geladen spits niet verder opzij kan wegens de geringe diepgang hier duwen zij elkaar zachtjes door de bocht zonder schrammen of schurend staal op staal. Vaklui.

Een vriendelijke Engelse schipper verlegt zijn boot zodat we kunnen aanmeren. Een mooi verzorgde aanmeerplaats met als negatief punt dat men voor elektriciteit jetons moet gaan kopen in het dorp in het Gemeentehuis of bij den bakker of de coiffeur maar die zijn gesloten!

Sam en zijn gezinnetje zijn veilig aangekomen thuis, dus weldra is de site weer actief. Bedankt.

• Zondag 15 juli 2012.
• Weer: voormiddag regen, namiddag wolken/zon, W 3,    19°.

Rudy (een goede kennis van ons) passeert met zijn boot de Sepia onderweg naar het zuiden.

De burgemeester komt ter plaatse en heet ons hartelijk welkom. Zou hij iets opgevangen hebben van het bezoek van Monsieur Hollande aan de Sherpa  of is het gewoon een vriendelijke man?

Het is hier toch wel een van de bewoonde wereld veraf gelegen gebied. Nauwelijks een gsm of internet verbinding. Zoon Sam die met zijn gezinnetje, na een korte vakantie in Flaine, met de auto huiswaarts keert en een tussenstop hier maakt bevestigt dit. Een niet drukke snelweg en voor de rest ellenlange verlaten wegen langs enorme velden.

We vieren met zijn allen de verjaardag van Jasmijn. Omi bakt reuze pannenkoeken, we  spelen wat pétanque, luisteren naar de verhalen van de bergwandelaars en bekijken de foto’s die ze met haar nieuwe toestel heeft gemaakt. Eten pizza en/of frietjes en een ijsje. Gezellig.