Pouillenay – Montbard

  • Donderdag 2 augustus 2012.
  • Canal de Bourgogne: 17 Km en 18 sluizen af.
  • Aantal vaaruren: 7,05h.
  • Aantal draaiuren motor: 6,12h.
  • Weer: bewolkt, ZW 3-4, aangenaam 26°.

Doordat Luc ijverig mee de sluizen bedient, gaat het vrij vlot vandaag.
In de winter is het kanaal gesloten en vorig jaar vroor het hier zo erg dat er een ijslaag van 18 cm lag. Moeilijk voor te stellen bij deze zomerse aanblik. Luc vraagt zich af hoe de weinige bewoners hier de winter doorkomen in volledige eenzaamheid.
We meren af in Montbard aan een kade met stroom en watervoorziening. Het is even wennen aan het lawaai van de auto’s en treinen die hier vlakbij rijden. Minne, die een pijnlijke schouder heeft van een val in het ruim, meldt beterschap.

Marigny – Pouillenay (beneden sluis 45)

  • Woensdag 1 augustus 2012.
  • Canal de Bourgogne: 6 Km en 19 sluizen af.
  • Aantal vaaruren: 6,05h.
  • Aantal draaiuren motor: 5h.
  • Weer: ZW 3, stralende zon en 28 druppels regen (kermis in de hel), zomer: 28°.

Rechtzetting: het was niet Luc maar Minne die de zwemvest per ongeluk opblies. Ere wie ere toekomt. (zie dit bericht)

Het waterpeil in het kanaal begint te zakken door de droogte. De Sherpa ligt vast op de bodem. Met man- en bootkracht sleuren we hem los en kunnen dan vertrekken. Als we in sluis 42 versassen hebben we tot nu 400 sluizen “gedaan”. Volgens mij vestigen we vandaag een record. We doen 6 uren over 6 km (juist: 1 km/h). De jongeman die aan zijn eerste werkdag toe is kan hier ook niets aan doen. Hij staat er alleen voor (wel mét de hulp van Luc die zoals steeds deuren en kleppen helpt bedienen). Maar om een voor ons onbegrijpelijke reden staan de sluizen hier altijd leeg en moet men ze eerst laten vollopen. Dit zou voor de veiligheid van de constructie zijn. Ons lijkt het eer een bureaucratisch besluit ergens genomen op een kantoor door iemand die veraf van de praktijk staat.

Bij het verlaten van een sluis heb ik een bijna- aanvaring met iemand die waarschijnlijk  nog nooit van vaarregels gehoord heeft. Het blijft uitkijken geblazen ook al is er bijna geen scheepvaartverkeer. Vandaag zien we bvb maar 5 opvarende boten.

We meren af in Pouillenay een goede plaats om te overnachten, er is een watertappunt maar geen elektriciteit.

Pont-Royal – Marigny (boven sluis 27)

  • Dinsdag 31 juli 2012.
  • Canal de Bourgogne: 11,5 Km en 13 sluizen af.
  • Aantal vaaruren: 5,05h.
  • Aantal draaiuren motor: 4h.
  • Aantal vaaruren: 5,05h.
  • Weer: ZW 2, zomer: 26°.

We glijden weer sluis in, sluis uit en door 2 versmallingen eentje van 280 (Savey)  en de ander van 470 meter (La Croisée). ’s Middags om 12.00h is er  “schafttijd” tot 13.00h. Wij blijven dan gewoon in de sluis liggen en eten onze bokes op.

De bediening gaat vlot en de omgeving blijft postkaart mooi. Eénmaal blijft een draad van de Sherpa haperen in de sluismuur maar met wat trekken en duwen en een schram komt alles weer goed.

We meren af aan een eenvoudige kade met weinig diepgang in het rustige Marigny.

Pouilly-en-Auxois – Pont- Royal

  • Maandag 30 juli 2012.
  • Canal de Bourgogne: 17,5 Km en 13 sluizen af.
  • Aantal vaar- en draaiuren motor: 4,35h.
  • Weer: wolken, zon, W 3, aangenaam, 22°.

Lady’s en gentlemen may I present you the famous bass player Antoine Bouaziz? (zie ook de fotogalerij en later de link naar You Tube voor een filmpje van zijn groep). Het is mogelijk dat u ooit deze zin uit de boxen hoort knallen op Pukkelpop.  Maar voor het zo ver is is Antoine voorlopig jobstudent/éclusier. Na zijn “highschool”  gaat hij studeren voor “ingénieur de son” en terwijl nog veel oefenen met zijn groep APUNKA.

Ik neem deze toffe ket als voorbeeld van de vele jobstudenten die hier de sluizen bedienen. Allen zijn ze kinderen of familie van VNF personeelsleden. Zij mogen gedurende 1 maand deze job doen. Typisch is dat ze zoveel mogelijk Engels willen spreken en hun job meestal met veel inzet uitvoeren. Morgen is zijn laatste werkdag en dan is het party time. Er is nog hoop voor de toekomst.

Zodra ik meer nieuws ontvang van Antoine geef ik de link door en kunnen we zijn muziek bekijken en beluisteren op You Tube.

Vandaag varen we ook door 2 versmallingen in het kanaal. Eén van 145 meter (Saint Thibault) en één van 1,130 Km (Creuzot). Juist breed genoeg om 1 schip door te laten.

Oceaanvaarders maken het dikwijls mee dat er vliegende vissen op hun boot vallen die ze dan lekker klaar maken in de pan. Wij riviervaarders hebben dat nog nooit meegemaakt tot vandaag. Plots ligt er een mooie vis  in de gangboord. Verbaasd door zijn Olympisch Record (toch een sprong van minstens 1,3 meter) kijkt deze Tiaheilbot (da’s een goeie hé?)  ons hulpeloos aan. Als beloning voor zijn inspanning geven we hem zijn vrijheid.

We meren af aan een zeer mooie kade met alle voorzieningen. Een kunstenaar ontwierp een lichtplan voor de weinige huizen die er staan. De regenpijpen zijn lichtzuilen. En in deze mooie omgeving genieten we van mosselen met friet klaargemaakt door Minne en Myriam.

Pouilly-en-Auxois

  • Zondag 29 juli 2012.
  • Weer: bewolkt, W 3,  21°.
  • Rustdag.

Rechtzetting: het is niet Carine maar Karine. Haar vader wou het zo en vaders wil is wet zoals u weet. Nadat Karine en haar gezinnetje vertrokken zijn naar huis (en naar we vernemen intussen veilig zijn thuisgekomen) is het tijd om de pétanque wedstrijd, Sherpa-RNA, verder te zetten.

Deze keer winnen de Sherpanezen en dit brengt de totaalstand op 1-1. Wordt vervolgd.

Pouilly-en-Auxois

  • Zaterdag 28 juli 2012.
  • Weer:  wolken/zon, windstoten ZW 3-4, korte buien.  25°.
  • Rustdag.

Op de terugweg naar huis, nà hun vakantie in Italië, houden  Rudy, Carine, Vincent en Ellen een tussenstop op de Sherpa. Wij hebben geluk. Carine voert ons met de auto naar een restaurant waar we mogen deelnemen aan een gezellig familie etentje. Tof.

Ondanks de niet zo denderende competitiestart van den Beerschot vandaag slaagt Rudy (zoals zijn Pa, supporter in hart en nieren)  er nog steeds in om het roken te laten. Straffe gast.

_______________________________________________________________________

Wij vernemen helaas ook  het overlijden van “Joske”. Levens- en vaargezel van Adri Geuze van de Watergeus. We gaan daar niet flauw over doen, want Joske zou dat niet willen. Ondanks haar ziekte en pijnen was ze een zeer sterke vrouw. Streng, eigen mening maar rechtvaardig, maar ook zo lief. Ik zie haar nog zitten hoe ze een hele avond mijn toen éénjarige kleindochter op de schoot bemoederde.  Het ga je goed Joske en veel sterkte Adri.

________________________________________________________________________

Vandenesse-en-Auxois – Pouilly-en-Auxois

  • Vrijdag 27 juli 2012.
  • Canal de Bourgogne: 8,5 Km en 8 sluizen op en 1 tunnel in Pouilly-en Auxois van 3,337 Km lang.
  • Aantal vaaruren: 3,40h.
  • Aantal draaiuren motor: 2,54h.
  • Weer: ’s morgens een bui, onderweg 6 druppels regen en dan weer zon.  Zomer: 32°.  Z 2-4.  Avond: meer bewolking.

De 8 laatste sluizen van onze klim tot 378,5 meter boven de zeespiegel in het Centraal Massief worden vlot bediend door 3 man/vrouw personeel en het gaat dus zeer vlug. Voorlopig is dit het hoogste punt van onze reis.

Vóór we de tunnel ingaan worden de boten nagezien door een VNF beambte. Boordlichten moeten werken, men krijgt een speciale marifoon mee voor noodgevallen en men moet zijn zwemvest laten zien. Luc trekt zijn zwemvest uit een koffer tevoorschijn maar trekt ook aan het touwtje (je weet dat hij dat ook in tunnels durft te doen) van de zwemvest et voilà zijn zwemvest blaast zich automatisch op. Bewijs: het is een goed werkend zwemvest, maar nu moet hij wel een nieuwe ampul met perslucht monteren of rondlopen met zo’n opgeblazen ding rond zijn nek.

De tunnel heeft een lang smal  aan- en uitloopkanaal. Wanneer we op 1/3 van het einde zijn zien we dat de Luc toch weer het licht heeft uitgeknipt, maar nu heb ik gelukkig krachtige spots en we bereiken veilig Pouilly. We hebben nog juist een plaatsje en installeren ons voor een langer verblijf hier. We monteren onze TV antenne om straks de opening van de Olympische Spelen te kunnen zien en zien toevallig Michiel Hendricks in zijn reportage over het Canal de Bourgogne. Merkwaardig om op TV te zien waar men zelf aan het varen is.

Hier is een supermarkt waar Minne een “tsoepke” kan kopen  zodat zij eindelijk haar kano kan opblazen. Het instappen gaat wat moeizaam maar dan roeit ze Olympische Records bijeen alsof het niets is.

Speciaal inside bericht voor de leden van de “fr…club” : “ Côte d’Or Peter?”  Wel, dat is hier nu deechte Côte d’Or Eddy.  Sorry voor de niet leden jullie hebben hier niets aan maar dit moest ik even kwijt.

Pont d’Ouche – Vandenesse-en-Auxois (onder sluis 8).

  • Donderdag 26 juli 2012.
  • Canal de Bourgogne: 9,5 Km en 11 sluizen op.
  • Aantal vaaruren: 4,10h.
  • Aantal draaiuren motor: 3,24h.
  • Weer: zomer 34° en geen wind.

Het is vandaag zeer kalm. Slechts 2 afvarige boten komen we tegen. We varen ook onder de Autoroute du soleil door en zien de vele vakantiegangers naar hun doelen in het Zuiden snorren. Wij peddelen rustig naar Vandenesse en vinden een goede ligplaats met een mooi zicht op een zeer oud dorpje. Bedoeling was om met de fiets naar Châteauneuf te rijden om het kasteel te bezoeken maar het is echt te warm om die helling te gaan beklimmen. We blijven liever wat onder de bomen afkoelen.

Pont-de-Pany – Pont d’Ouche (boven sluis 20)

  • Woensdag 25 juli 2012.
  • Canal de Bourgogne: 20,5 Km en 18 sluizen op.
  • Aantal vaaruren: 7,45h.
  • Aantal draaiuren motor:6,42h.
  • Weer: zomer 34° geen wind.

Vuil, vies, grijs, een kale dode besmette vlakte. Dat is wat de mensen gemaakt hebben van de streek rond Tsjernobyl. Het contrast met de streek waar we nu door varen kan niet groter zijn. Mijn woorden voor nog mooier en nog idyllischer zijn op. Ook door mensenhanden gemaakt. Een kanaal met sluizen, aquaducten, bruggen en sluiswachtershuisjes. Op de oevers en op de glooiende hellingen mooi bewerkte velden (de graanschuren van Frankrijk) en goed onderhouden bossen. Kleine dorpjes en kastelen. Het is zoals op de postkaartjes, wondermooi.

Van “varen” is hier geen sprake. Bijna om de kilometer is er een sluis. We glijden sluis in en sluis uit.

We meren af bij een vriendelijke dame die zoals de meeste Fransen hier naast Frans ook Engels spreekt wegens de vele Engelse toeristen. Zij heeft ook een café/winkeltje en ’s avonds zorgt ze voor elektriciteit want tijdens de dag is er geen elektriciteit wegens teveel zon! Dat moet ge in België ne keer vertellen aan een passant in een jachthaven. Hier vindt men dat doodnormaal en misschien is dat wel de juiste instelling!!!

In 2009 voeren we op het Canal de St. Quentin en legden aan in de wilde natuur. ’s Nachts zagen we plots enorme schijnwerpers in de velden. We dachten toen getuige te zijn dat “buitenaardsen” de beruchte graancirkels aan het maken waren. ’s Morgens zagen we het resultaat. Hele velden vol met netjes verpakte bollen stro. Nu in 2012 is het niet anders. Super grote machines rijden dag en nacht over de velden om de oogst tijdig binnen te krijgen. Het lawaai is een beetje eentonig en storend. Gelukkig ben ik een beetje doof en slaap dus goed.