Vrijdag 15 juni 2012.

Zuidwillemsvaart – Kanaal Briegden-Neerharen – Albertkanaal – Maas.

• 39 Km, 3 sluizen.
• Aantal uren onderweg : 5.10h        aantal draaiuren motor : 4.50h.
• Weer: regen / koud / herfst.
• 18°
• wind: Z 3-4.

Typisch Belgisch. Gisteren terrasjesweer, vandaag herfst. Toch vertrekken we goedgemutst (letterlijk en figuurlijk). Luc straalt: nu gaan we echt varen. De tocht verloopt vlot, de motoren zoemen en we genieten van de mooie Limburgse natuur. Op de sluis Lanaken  “laden” we drinkwater (te onthouden: echte schippers tanken geen water of diesel maar laden, en een stuurhuis is een stuurkot, en een touw is nen draad).

We passeren onder de nieuwe brug van Vroenhoven. Toch spijtig dat men de oude brug volledig heeft opgeblazen want dat was een echt kunstwerk. Dit is de tol aan de moderne tijd. Vroeger was hier een engte en verloren de schepen tijd. Hier beleefden we in 2010 een naar avontuur met ook weer een tros in de schroef. Kleindochter Jasmijn weet er alles van. Nu verloopt alles vlot en genieten we van het uitzicht. We passeren het fort van Eben-Emael en de mergelgrotten en bewonderen hoe mensenhanden (en machines) de bergen hebben afgegraven om het kanaal te kunnen verbinden met de Maas.

“Den eerste keer doet ’t meeste zeer” is de geijkte uitdrukking als men na een schilderbeurt een kras oploopt. Na 45 probleemloze sluispassages zorgt een balk die onderwater uitsteekt voor een kras op het zwaard (zwaard = die flap die opzij van de boot hangt). Ingrid maakt een foto voor het archief en Myriam haalt schuurpapier en vernis boven.

Een zwaard

De Sherpa en de RNA meren zusterlijk naast elkaar af in het mooie rustige haventje van Visé en even later is vriend Jan daar in RNA uniform én met bloem zodat we wel honderd broden kunnen bakken.

De gans is het symbool van Visé en daarom worden deze kwakers hier bijzonder in de watten gelegd. Voor de lichte slapers onder ons kunnen deze “wakers” wel eens vervelend zijn.