Pont-de-Pany – Pont d’Ouche (boven sluis 20)

  • Woensdag 25 juli 2012.
  • Canal de Bourgogne: 20,5 Km en 18 sluizen op.
  • Aantal vaaruren: 7,45h.
  • Aantal draaiuren motor:6,42h.
  • Weer: zomer 34° geen wind.

Vuil, vies, grijs, een kale dode besmette vlakte. Dat is wat de mensen gemaakt hebben van de streek rond Tsjernobyl. Het contrast met de streek waar we nu door varen kan niet groter zijn. Mijn woorden voor nog mooier en nog idyllischer zijn op. Ook door mensenhanden gemaakt. Een kanaal met sluizen, aquaducten, bruggen en sluiswachtershuisjes. Op de oevers en op de glooiende hellingen mooi bewerkte velden (de graanschuren van Frankrijk) en goed onderhouden bossen. Kleine dorpjes en kastelen. Het is zoals op de postkaartjes, wondermooi.

Van “varen” is hier geen sprake. Bijna om de kilometer is er een sluis. We glijden sluis in en sluis uit.

We meren af bij een vriendelijke dame die zoals de meeste Fransen hier naast Frans ook Engels spreekt wegens de vele Engelse toeristen. Zij heeft ook een café/winkeltje en ’s avonds zorgt ze voor elektriciteit want tijdens de dag is er geen elektriciteit wegens teveel zon! Dat moet ge in België ne keer vertellen aan een passant in een jachthaven. Hier vindt men dat doodnormaal en misschien is dat wel de juiste instelling!!!

In 2009 voeren we op het Canal de St. Quentin en legden aan in de wilde natuur. ’s Nachts zagen we plots enorme schijnwerpers in de velden. We dachten toen getuige te zijn dat “buitenaardsen” de beruchte graancirkels aan het maken waren. ’s Morgens zagen we het resultaat. Hele velden vol met netjes verpakte bollen stro. Nu in 2012 is het niet anders. Super grote machines rijden dag en nacht over de velden om de oogst tijdig binnen te krijgen. Het lawaai is een beetje eentonig en storend. Gelukkig ben ik een beetje doof en slaap dus goed.

Dijon – Pont-de-Pany (boven sluis 38)

  • Canal de Bourgogne: 19 Km en 17 sluizen.
  • Aantal vaaruren: 7.30h.
  • Aantal draaiuren motor: 6.30h.
  • Weer: zomer, weinig wind en 30°.

Eens voorbij Dijon wordt het kanaal zeer mooi. Bochtig, glooiende heuvels, bossen, velden en hier en daar ver weg een dorpje. Vandaag gaat de bediening van de sluizen supervlot. Tot drie man personeel per sluis. We profiteren hiervan en varen 4 sluizen verder dan voorzien.  Eén van de éclusières is zo verdiept in het romannetje dat ze aan het lezen is terwijl ze de deuren bedient dat ze de deur al begint toe te doen vóór we buiten zijn. Een vermanende “hoooooo” van haar collega voorkomt erger. Wat is dat toch met die sluisdeuren en de RNA?

We meren af zomaar langs de oever in de pure natuur. Het is er weer voor en daarom halen we de BBQ’s boven. Gezellig.

Saint Jean de Losne

  • Vrijdag 20 juli 2012.
  • Weer:  namiddag en avond: regen.    21°

De hele dag zijn we zodanig  in de weer met onderhoud- en herstelklussen aan de boot dat we vergeten een bezoekje te brengen aan het Scheepvaart museum.  Ondanks de regen gaan we op het terras bij den Italiaan eten. Den apéritief van het huis is zodanig groot, straf en lekker dat de regen en koude ons niet deert.

Cusey – Saint Seine-sur-Vingeanne.

  • Maandag 16 juli 2012.
  • Canal de la Marne à la Saône: 15 Km en 6 sluizen af.
  • Aantal vaar-  en draaiuren motor: 3,18h.
  • Weer: wolken/zon, ZW 3-4, 19-21°.

Het weer is merkelijk beter. De ballon, ter ere van Jasmijn haar verjaardag, die we op de mast gebonden hebben springt stuk van de hitte. Sam en nu ook Jasmijn en Mileen zitten boven op de mast. Omi kijkt bezorgd toe. De laatste sluis voor vandaag hapert, maar daar is VNF hulp en hup we kunnen afmeren aan een eenvoudige kaai maar in een mooie omgeving. Sam gaat met de fiets zijn auto ophalen in Cusey en heeft een platte tube 1 kilometer van zijn doel. Wanneer hij terug is start Luc zijn compressor en in een ik en gij is de band hersteld.

In heel Frankrijk rijdt “Justin” het gras af op de kanaalboorden. Meestal beginnen ze om 7.00 uur ’s morgens juist waar ge ligt te slapen. Vandaag hebben we geluk en komen ze in de namiddag. We mogen zelfs onze aanmeerdraden laten hangen, hij komt morgen terug als we vertrokken zijn.

En terwijl Minne naarstig aan haar fotoreportage werkt volgt er dan een heroïsche pétanque wedstrijd tussen de “oudjes” en de “jongeren”.  Spel 1: winnen de “oudjes”. Spel 2 de “jongeren”. De “jongeren” nemen een vliegende start in spel 3 en staan al 9 punten vóór maar dan komt de ervaring en de “coolness” van de “oudjes”  de bovenhand nemen en bij een gelijke stand is het werkelijk de laatste worp die de beslissing moet geven en met een meesterworp van Els behalen de “oudjes” de overwinning waarna ze na een uitzinnige vreugdedans neerzijgen aan de tafel en meteen heel Luc zijn lekkere koekjesdoos leegeten. Het siert de “jongeren” dat ze hun verlies sportief opnemen ze mogen dan ook een koekje eten.

Vreugdedans der ouderen

Er volgt nog een discussie over “flesbomen” (Minne zal er één fotograferen als bewijs) en betonnen bomen met sluipschutters in. Deze kan Minne niet fotograferen want die werden in de Grote Oorlog gebruikt.

Flesboom:

Of:

vaarverhalen, verhalen over varen

Een bootje, de schittering op het water als de zon ondergaat, … het zijn mooie momenten die de moeite zijn om te delen. Op het water is het leven zo rustig, dat er veel te beleven valt. Je voelt de wind, de stroming en kijkt naar de wolken – iets wat je vaak vergeet te doen in het dagelijkse leven.

Verhalen van op de Belgische (en Europese) kanalen delen, dat is waar deze site over gaat. Op dit moment hebben we nog geen idee van de koers van deze site: we zullen beginnen met eens te kijken wat er voorbij de horizon te vinden valt.

Trossen los!