Zondag 24 juni 2012.

Ondanks de vele regen is het vandaag feest op de Sherpa. Dochter Kelly en haar partner Wim zijn op bezoek. En niet te vergeten Chelsea die vanaf vandaag zal meevaren. Voor de leken: Chelsea is een hond die gewoon rechtop (zoals een mens) kan zitten op de bank en u daarbij zo kan aankijken  dat je wegsmelt.

Kelly heeft  proviand, materialen en post bij. Ik zie enorme blikken Zwan worstjes in laden. Nee het feesten is nog niet voorbij

Verder, regen, buien, regen en buien. We zien veel natte Franse mensen, we zijn dan ook in Frankrijk.

• Vrijdag 22 juni 2012.
• Canal de l’Est: 32,5 Km.
• 5 sluizen.
• Aantal uren ondereg en aantal draaiuren motor: 5.5h.
• Weer: koud, wisselvallig, enkele druppels regen.  ZW 4-5.     15°.  Waarschuwing: onweer! (dit blijkt gelukkig fout te zijn).

Het blijft mooi en rustig varen maar stilaan merken we dat we een grote stad naderen. Er is meer bebouwing op de oevers, geen kastelen en grote villa’s meer maar meer en meer gewone burgers huizen en enkele kleinere bedrijfjes.

Ingrid heeft soep gemaakt en in de sluis krijgen ook wij een tas. Het is een heerlijke mengeling van spek, garnalen en nog van alles. Ik meen ook enkele schijfjes Zwanworstjes te proeven.

Luc helpt VNF en de boten die na ons komen door een boom uit de sluis te verwijderen van wel 6 meter lang. Sterke kerel die Luc (door Zwanworstjes??).

In Charleville-Mezières  is er geen plaats meer aan de buitensteiger dus varen we de haven binnen. Over de toegang ligt er een brug  met een minimum doorvaarthoogte van 3 meter afhankelijk van het peil van de rivier. Wij hebben 3.4 meter doorvaarthoogte nodig. We schatten in dat we juist in het midden van de brug moeten varen en dat het dan wel zal lukken. Ondanks de sterke dwarsstroming lukt het en na nog wat gemanouvreer en gevecht tegen wind en stroming, tussen de aangemeerde jachten met angstig toekijkende eigenaren,  “parkeren” we de Sherpa en RNA zonder schade aan de steiger.

In het gezellige stadje gaan we op zoek naar een SFR winkel om te kunnen internetten. Het lukt niet. Morgen opnieuw proberen.

• Donderdag 21 juni 2012
• Canal de l’Est: 23 Km.
• 5 sluizen
• 1 tunnel: Revin: 224 meter lang.
• Aantal uren onderweg en draaiuren motor : 5h.
• Weer: ochtendmist, soms enkele druppels regen dan weer zonnig,  wind ZO 2.  ’s Avonds een onweer. Dagtemperatuur : 22°.

De Maas is een rivier. Om ze bevaarbaar te maken heeft men om de zoveel kilometers een sluis gebouwd met daarnaast een barrage (soort waterval). Hiermee regelt men de waterstand in de rivier. Herinner u vroeger op de radio: “aantal opgehaalde schotbalken”. Door de overvloedige regenval van de voorbije maanden is er veel water om af te voeren en dus ook veel stroming. Wij varen stroomopwaarts en moeten al onze stuurmanskunst boven halen om  ondanks de dwarsstromingen veilig de sluizen in te varen.

Geloof het of niet maar de omgeving wordt steeds mooier en mooier. We willen afmeren in Revin maar hier is geen plaats meer dus varen we door tot Laifour en gelukkig maar want dit is werkelijk een prachtige afmeerplaats met alle erop en eraan.

We wandelen door het dorpje en helaas zoals zovele Noord Franse dorpjes geeft het een verlaten indruk. Vele huizen staan te huur of te koop, bijna geen winkels meer en zelfs de kerk is gesloten. Het is hier de harde realiteit, de meeste jonge mensen trekken naar de grote steden op zoek naar werk.

Op een sluis zijn arbeiders zware stalen platen op een kabelgoot aan het leggen. Eén van hen heeft een kunstarm maar dit belet hem niet om het ijverigste te werken. Aan het ene eind van de zware platen tillen twee arbeiders de platen op aan het andere eind hij alleen. Hulde aan deze mens!

Kunstarm, iets ouder model.

Woensdag 20 juni 2012.

Maas, maar die heet hier Canal de l’Est, branche Nord: 26,5 Km.

7 sluizen, waarvan 4 met  zelfbediening. Men krijgt een afstandsbediening kastje mee, geeft een signaal naar de ontvanger op de oever en de deuren gaan open. Zodra men binnengevaren is duwt men een stang naar boven, deze geeft contact en het schutten begint. Gemakkelijk.

• 1 tunnel : Ham : 565 meter lang.
• Aantal uren onderweg : 5.15h.
• Aantal draaiuren motor : 5.06h.
• Weer : NO 2   bij de start enkele druppels dan steeds meer zon. Namid. en avond: zomer. Nacht: regen.     Van 16 naar 23°.

Op sluis 59 (Quatre Cheminées), de eerste in Frankrijk die we tegenkomen betalen we voor een vaarvignet. We krijgen ook een “kastje” mee (zie bediening sluizen). De Waals-Vlaamse vriendschapsvlag wordt gestreken en de Franse vlag gaat in de top.

In Givet zien we op een bergwand een fort, smal maar met ellenlange muren.  Als vroeger de officier zei : “vrouw ik ga de wachtposten op de muren controleren”  dan was ze minstens één week weduwe.

Tot hier sasten we altijd in  “grote” sluizen (tot 200 meter lang en 25 meter breed) maar nu komen we aan de oude sluisjes met een lengte van 48,30 meter. Nog later zullen de sluisjes krimpen tot 38,5 meter,  ontworpen door mijnheer  Freycinet  en  gemaakt op maat van de Spits (vrachtboot).

Sleepspits Julien, periode rond 1920. Nu de Saint-Antoine, zie: http://www.hbio.nl/page/saint-antoine

Een klein rubberbootje wringt zich de eerste drie sluizen mee naar binnen. De Sherpa legt zich telkens dwars, het rubberbootje erachter en wij vullen de sardienendoos verder op. Toch verloopt het vlot. De bemanning van de rubberboot blijken éclusiers in opleiding te zijn…  Goede raad aan de sluismeesters:  probeer toch maar ne keer te oefenen met een ander type boot…

Nà de 2^de sluis varen we door de tunnel van Ham. 565 meter lang en niet verlicht. Het verloopt vlotter dan bij de Duitser die in de volgende sluis de deur heeft geramd omdat “seine rükwarts handle nicht gearbeitet hatte”.

Hoe is het mogelijk maar de natuur, de oevers, de aanlegplaatsjes, de huizen worden steeds maar mooier en mooier. Dat de zon nu schijnt helpt hier ook wel wat aan natuurlijk.

Te onthouden: in Haybes (vóór sluis 53)  heeft men een mooie aanmeerplaats gemaakt die nog niet op de kaart staat..

We meren af in Fumay (óók mooi) achter de bekende Friterie en na een apéritief (mét Zwanworstjes om te vieren dat we dan eindelijk toch in Frankrijk zijn geraakt) kopen we een friet en zijn tevreden. We zijn wel degelijk in Frankrijk. Men kan dat zien omdat men hier veel Fransen ziet.

Dinsdag 19 juni 2012;

• Maas: 24,5 Km.
• 5 sluizen.
• Aantal uren onderweg: 5h.
• Aantal draaiuren motor: 5h.
• Weer : wolken/zon.    O 2.    namid : enkele druppels, nacht: regen.            18°.

Vandaag gaat het veel vlotter dan gisteren. De omgeving wordt nog mooier. Waar moet dat eindigen?

We meren af aan de grenskade waar vroeger de douane alles controleerde. Men kon hier bunkeren en winkelen.  Nu is het hier een beetje in verval.

Luc pakt zijn fiets en rijdt naar Frankrijk, binnen de 10 minuten is hij terug. Ah ja, de grens is vlakbij, mààr hij is wél de éérste van ons gezelschap die in Frankrijk  voet aan wal heeft gezet! Hij koopt nog vlug een voorraad Zwan worstjes voor het geval ook zij een feestje gaan vieren.

De grens …

• Maandag 18 juni 2012;
• Maas: 22 Km.
• 4 sluizen.
• Aantal uren onderweg: 7.45h.
• Aantal draaiuren motor: 5.3h.
• Weer : ochtend: een onweer dan wolken/zon, ’s middags een bui en dan weer zon.     18°.

Vandaag gaat het niet zo vlot. Sluis 8 (Tailfer) is defect en  aan de andere sluizen neemt de beroepsvaart (al dan niet wettelijk toegestaan) voorrang.

Maas, sluis Tailfer is defect, wachten

Vroeger mochten we afmeren nà sluis 7 in Rivière, ook dat is nu verboden. We varen dus door naar Yvoir waar we aan de kade afmeren. Een goed plaatsje alleen dat er boven uw hoofd een trein passeert. Wat zeg ik één trein?

Het is hier wel zeer mooi om te varen. Prachtige natuur en zeer mooie huizen en kasteeltjes op de oever.

Zondag 17 juni 2012.

• Maas: 30 Km.
• 2 sluizen.
• Aantal uren onderweg: 4.15h.
• Aantal draaiuren motor: 4.5h.
• Weer: wolken/zon wind: var 3-4 21°.

Grand Malades, Namen

We laden eerst nog drinkwater en dan varen we zeer vlot naar Namen. De omgeving wordt mooier en mooier. In Namen liggen we aan de kade aan de voet van de Citadel. Het is bijna een traditie geworden en dus gaan we hier bij de Chinees aan het Casino een nummer 143 en 503 eten, maar eerst schildert Myriam de alkoof van Mileen in de door haar gevraagde kleur. Die Omi’s toch!