• Zondag 2 september 2012.
• Canal l’Aisne à la Marne: 26 Km en 12 sluizen af.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 5,24h.
• Weer: NW 3, nazomer 22°.

2 BELGEN.

Vandaag moeten we van dit kanaal af of we liggen hopeloos vast voor minstens vijf weken. Vijf minuten vóór de officiële openingstijd gaan de deuren van de sluis al open en de éclusier begroet: “les deux dernier Belges” , zoals we hier genoemd worden, met een vriendelijk “bonjour”.

Na zes sluizen dreigt het fout te lopen. De sluislichten zijn uit. Luc roept op en men geeft de toelating om door te varen en het lukt.

We zien overal de voorbereidingen voor de komende herstellingswerken en in de laatste sluis begint men onmiddellijk nadat we zijn buiten gevaren de pompen te installeren om de sluis leeg te pompen. Met een diepe zucht verlaten we het kanaal en meren af in Berry-au-Bac aan een kade zonder voorzieningen.

Luc haalt een fles Champagne boven om de 510^de sluispassage dit jaar van de Sherpa te vieren. We toasten ook op de goede afloop van de opname in het ziekenhuis van hun goede vriendin waarmee ze veel vaartochten in Frankrijk gemaakt hebben. Vlugge beterschap gewenst van ons allen.

• Zaterdag 1 september 2012.
• Canal latéral à la Marne: 10 Km en 2 sluizen op.
• Canal l’Aisne à la Marne: 32 Km, 8 sluizen op dan 1 tunnel (Mont de Billy: 2,3 Km lang) dan nog 4 sluizen af.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 8,24h.
• Weer: frisjes en 18°.

HET ULTIEME WAPEN!!!

Omdat we vandaag een “verraderlijk” bruggetje (dat als men in konvooi vaart wel eens durft dicht te gaan voor de tweede boot is gepasseerd) en 8 sluizen opwaarts (waarvan de deuren wel eens durven toe te gaan voor de tweede boot is gepasseerd) én een tunnel (waar het licht wel eens durft uit te gaan voor de tweede boot is gepasseerd) moeten nemen, besluiten we voor het eerst dit stuk kanaal afzonderlijk te varen. De Sherpa vertrekt eerst en zal op de RNA wachten aan de uitgang van de tunnel én de Luc zal niet aan het koordje trekken zodat het licht in de tunnel blijft branden.

Na één uur wachten vertrekken wij. Nà de 2^de sluis op het Canal latéral à la Marne nog 5 Km varen en dan draaien we over bakboord het Canal l’Aisne à la Marne op.

Voor details over dit kanaal verwijs ik naar de verslagen van 28-29 en 30 juni dat we toen in de andere richting hebben bevaren. (klik, klik en klik)

We draaien dus het kanaal op om 12u05 en komen aan de eerste sluis. Het licht staat op rood en blijft op rood staan. Myriam zal effe bellen naar die vriendelijke mensen van het VNF en dan is dat zo opgelost..

Ze krijgt volgend antwoord:

“Bonjour madame. Mais vanaf vandaag 12.00 uur is de toegang tot het kanaal gesloten tot 7 octobre, of langer indien nodig, want men gaat 20 sluizen nazien en herstellen. Iedereen die nu nog op het kanaal ligt (o.a. de Sherpa) moet zondagavond ten laatste eraf zijn”.

Men kan dan vier dingen doen:

1^ste: blijven liggen tot 7 oktober of langer.

2^de: terug varen via Parijs.

3^de: omvaren via Verdun.

4^de: Blijven aandringen om toch nog door te mogen.

We kiezen voor het 4^de. We zetten alle argumenten op een rijtje (even overwegen we om te zeggen dat onze kleinkinderen op de Sherpa meevaren, maar gezien de datum laten we dat idee varen) en Myriam belt terug op.  Na veel vijven en zessen zetten we ons ULTIEME WAPEN in. Het wordt heel stil aan de andere kant van de lijn en dan zegt de meneer van het VNF dat we binnen 10 minuten mogen terug bellen. Hij zal zijn oversten raadplegen en als die de goedkeuring geven mogen we per hoge uitzondering als echt de allerlaatsten door de sluis en hij wenst ons nog een bon appétit.

Hoe lang kunnen 10 minuten duren? Eeuwen.

Een eeuw

Myriam belt terug op. Op de achtergrond hoort ze de gesprekken van de mensen die nog druk aan het overleggen zijn. Zij kan enkele flarden verstaan:

“…ce sont des membres de la Confrèrie de Zwansaucisses…..et le moutarde de Dijon…..c’est très important pour la France….ils sont des ambassadeurs….”

De meneer van het VNF geeft het verlossende antwoord. Er zal iemand komen om de sluis te openen. En daar is de éclusière. We nemen haar op onze schouders en doen met haar een vreugdedans. We geven haar een heel karton Zwan worstjes en 4 soorten mosterd van Dijon. “Hopelijk krijgt u geen motorpech anders hebt u een probleem”  roept ze ons nog na en dan zwaaien de deuren van de sluis open en als aller, aller, aller, allerlaatsten varen we het kanaal op tot waar de Sherpa op ons ligt te wachten. Samen varen we zo snel mogelijk door want we moeten vandaag tot Reims geraken. En dat lukt. We meren af aan een eenvoudige kade. Ondanks alles is Luc tevreden. Beerschot heeft vandaag gewonnen.

We hebben geluk gehad. Normaal als we samen zouden vertrokken zijn waren we beiden te laat aan de sluis geweest en zou men ze niet meer open gedaan hebben. Omdat de Sherpa al op het kanaal aan het varen was (en onze voorraad Zwan worstjes en mosterd bij hen aan boord stonden) heeft men ons doorgelaten.

Oprechte dank aan het personeel van de VNF.

Nota: wij hebben de fout gemaakt niet voldoende de berichten over de komende stremmingen te raadplegen. Wij hebben een klein, maar niet voldoende excuus. Normaal sluit men een kanaal voor onderhoudswerken pas af vanaf 1 october bij het einde van het vaarseizoen.

• Vrijdag 31 augustus 2012.
• Weer: vorige nacht heeft het weer fel geregend, vandaag staat er veel wind, het is fris en af en toe valt er een flink pak regen. 17°.

Ondanks het gure weer besluiten we de klim naar het Mariabeeld boven op de heuvel te ondernemen. We verlaten het pad en gaan door de wijnvelden. Als echte wijnboeren keuren en proeven we van de druiven. Het zijn kleine druiven, de smaak is niet slecht maar ook niet om van achterover te vallen. Achterover vallen zou men hier doen door de erg schuine hellingen waarop de ranken staan. We beseffen nu hoe zwaar het werk in de wijngaarden moet zijn als men hele dagen op die schuine hellingen moet snoeien, sproeien, planten, plukken enz… Een mooi panorama is onze beloning als we op de heuveltop staan bij het Mariabeeld dat hier is geplaatst uit dankbaarheid dat het dorp tijdens de oorlog gespaard is gebleven en dat alle vermiste soldaten veilig huiswaarts zijn gekeerd.

Terug in het dorp willen we enkele flessen Champagne kopen bij een wijnhuis. Een vrouwtje komt voorzichtig de deur openen. Ze vraagt ons of we Italianen zijn. “Non madame, nous sommes des Belges”, waarop ze zegt dat het vandaag gesloten is en deur terug toe gaat. Had de maffia een afspraak? Zijn “les Belges” niet gewenst? We zullen het nooit weten.

Charles “Lucky” Luciano drinkt champagne

’s Avonds is de enige Bistro van het dorp open en kunnen we mosselen met friet eten.

• Donderdag 30 augustus 2012.
• Marne: 26 Km en 3 sluizen op.
• Canal latéral à la Marne: 8 Km en 2 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 5h.
• Weer: ZW 4, 16 druppels motregen, bewolkt=fris en als de zon de kans krijgt is het warm dus wisselvallig en 22°.

Na 3 sluizen op de Marne, wéér met schuine wanden maar met een afmeersteiger die mee op en af gaat, moeten we de afstandsbediening inleveren. De sluizen op het Canal latéral à la Marne bedient men door aan een stang te draaien die over het water hangt.

Al minstens 60 Km varen we naast de wijngaarden. Een mooi panorama vanop het water. En er komen er nog en er zijn er zovele die we niet zien. Waarschijnlijk heeft er ooit wel iemand een berekening gemaakt hoeveel wijnranken hier groeien  (webmaster??). Onze wijnkenner Jan had gelijk toen hij zei: ”als ge de Marne doet zult ge wijngaarden zien”.

Na een rustige vaartocht meren we, met een beetje moeite en improvisatie, af aan de korte vingersteigertjes van het haventje in Mareuil-sur-Ay waar alles in het teken staat van Champagne. En er staat weer een kleine kermis klaar voor het week-end. En wéér geen restaurant te vinden.

We klussen een beetje zodat motor en boot klaar zijn om overmorgen weer verder te reizen.

• Woensdag 29 augustus 2012.
• Marne: 50 Km en 4 sluizen op.
• Aantal vaaruren: 7,20h.
• Aantal draaiuren motor: 6,55h.
• Weer:  ZW 4, zomer en 26°, ’s avonds bewolkt.

En daar zijn ze dan in hun volle pracht. De zo geroemde wijngaarden en hun kastelen. Mooi in het gelid staan duizenden en duizenden wijnranken de zon op te slurpen om de “beste bubbels ter wereld” te kunnen leveren. Champagne wordt dus hier gemaakt en niet in den Aldi. Uiterst verzorgde wijngaarden reiken tot op de oevers van de Marne. We zijn te vroeg om het oogsten en daarna het persen in grote vaten door (naakte) maagden, mét orgïen tijdens de after-party, bij te wonen. Volgende keer rekening mee houden in de planning Luc!

Maagden die oogsten, gefotografeerd net voor het naakt persen.

Helaas : wijnboer Jean-Luc de Vinigraitte-au-Melun uit Verzenay weet te melden dat men tegenwoordig machinaal perst omdat er geen maagden meer te vinden zijn. La douce France!

We meren af in Château-Thierry. Een schipper geeft ons de raad om door te varen omdat men daar veel last heeft van niet zo brave jongens die het gemunt hebben op de boten. Minne gaat naar de bakker en daarna varen we door tot in Dormans. Hier is geen vrije plaats meer in het haventje en dus varen we nog even door tot aan de graansilo’s en meren af aan de laad- en loskade wat eigenlijk verboden is maar na weer een lange vaardag breekt nood de wet zoals het spreekwoord: “nood breekt de wet” zegt.

Ondanks het lawaai van de ventilatoren van de silo’s en de goederentreinen die passeren slapen we allen als marmotjes en Shelsey snurkt het hardst.

• Dinsdag 28 augustus 2012.
• Marne: 58 Km en 4 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 7,36h.
• Weer: vorige nacht heeft het fel geregend, deze voormiddag druppelt het nog wat na, daarna wolken en of zon en aangenaam zomerweer: 27° en een lichte ZW 3.

De Marne is een mooie brede kronkelende rivier. Er loopt een beetje tegenstroming. Er is water en plaats genoeg voor iedereen en dus heeft men geen hinder van de weinige beroepsvaart. De oevers zijn soms bebost en dat belemmert het uitzicht op de glooiende hellingen af en toe.  Het is aangenaam varen “far from de madding crowd”. Op de 2^de sluis krijgen we weer een afstandsbediening mee en kunnen de volgende sluizen zelf bedienen. Super.

Een postkaartje van de sluis van Méry

Na deze mooie maar lange vaardag meren we af aan een eenvoudige kade zonder voorzieningen.

• Maandag 27 augustus 2012.
• Weer: Oostenwindje 3, zon, zomer en 26°.

Gelukkige verjaardag ma Marcella vanwege Minne, Luc en ons allen.

Naast karweitjes en de was en de plas vinden Luc en ik nog even de tijd om het “Musée de la Grande Guerre”  te bezoeken. Een zeer modern gebouw waarin men met nieuwe technieken en een collectie van 50.000 stuks een nieuwe benadering van de 1^ste wereldoorlog weergeeft.

En wat zien wij? Het maken van valse bomen waarin een spion verscholen zat!!  Zie een eerder verslag over fles- en betonnen bomen.

Bij het terug naar de boot fietsen (mét zacht gelzadeltje) heb ik een platte band. Is de oorzaak de laatste verdwaalde kogel van de “vijand”? Je weet maar nooit hier aan de Marne.

• Zondag 26 augustus 2012.
• Marne: 31 Km, 4 sluizen op en 1 tunnel (Chalifert) van 290 meter.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 4,42h.
• Weer: bewolkt/zon, O 4, 21°.

Proficiat Karine en Rudy met jullie 17^de huwelijksverjaardag vanwege Pa en Ma en ons allen. (Nog altijd rookvrij Rudy?).

Voor het eerst starten we 10 minuten nà het afgesproken uur. Zou dat aan dat éne glas wijn (teveel) van gisterenavond kunnen liggen?

Ook vandaag is het mooi varen op de Marne. Andries (zeiler) geniet als stuurman met volle teugen van deze tocht. In de sluizen zwaait en zwiept Belle met de stootkussens en redt ze (volgens haar) het schip van zijn ondergang.

We meren af in de haven van Meaux aan een mooie steiger met alle voorzieningen. De kapitein geeft Bell de opdracht het zwaardlier te bedienen.

Zwaard lier

Dit lukt nog niet helemaal. Ze krijgt de opdracht dagelijks een pan spek te eten en wat minder vegetarische br.. (oei hier komt een oeverloze discussie van).

En dan is het weeral tijd om afscheid nemen van onze toffe gasten Belle en Andries die eerst hun auto gaan ophalen in Parijs en dan nog naar de Kempen tuffen.

• Zaterdag 25 augustus 2012.
• Seine: 7 Km en 1 sluis af.
• Marne: 14 Km, 3 sluizen op en 1 tunnel (St. Maur: 600 meter lang).
• Aantal draaiuren motor: 3,48h.
• Aantal vaaruren: 4,50h.
• Weer: bewolkt, veel wind ZW 5, 23°, de voorspelde regen valt op een ander.

Vandaag wisseling van bemanning. Sam, Els, Jasmijn en Mileen rijden naar huis zodat onze deugnieten na het negendaags avontuur weer in hun eigen bedje kunnen slapen. Het is voor ons en voor hen een heel fijne tijd geweest maar stilaan moeten ze zich weer gaan aanpassen aan het schoolritme. Van de vrijheid-blijheid op het Piratenschip naar de discipline…zo is het leven.

Niet langer treuren want daar stappen onze nieuwe matrozen, Belle en Andries aan boord. Ons vaarplan is voor de zoveelste keer gewijzigd en i.p.v. via de Oise gaan we via de Marne en de Champagne streek huiswaarts varen.

Bij het verlaten van de sluis aan de haven draaien we dus over bakboord de Seine op en varen terug tot aan Chinatown. Daar draaien we weer over bakboord de Marne op.

Ook de Marne is een mooie rivier om op te varen. Tweemaal moeten we via een smal aanloopkanaal  (één van 12 en één van 9 Km) de Marne verlaten om te kunnen sassen. Nà de sluis vaart men dan weer verder op de rivier. Eigenlijk zijn we best tevreden en genieten we terug van de rust in de natuur en op het water na ons bezoek aan de drukke stad Parijs.

We passeren sluis St. Maurice en dan St. Maur. “Ja en dan?” zal u zeggen.

Wel het is onze 500^ste sluis op deze reis en dan met deze namen!!

We liggen even te wachten aan de wachtsteiger (’t ja wat doet men daar anders?) en Bell stapt gewoon af en gaat op zoek naar een bakker om een taart te gaan kopen om dit feit te vieren en gaat er vanuit dat de éclusier wel zal wachten tot ze haar taart heeft. Mis dus. We hebben nog een taart tegoed!

We meren af aan een kade zonder voorzieningen. Even dreigt het mis te gaan als Andries niet alleen het touw maar ook zichzelf op de kade werpt. Bell en Myriam gaan op zoek naar een eetgelegenheid en komen terecht op een buurtfeest met veel ambiance. Bell moet eerst mee de dansvloer op voor ze het pand kunnen verlaten. En zo staat ze om 17.30h te swingen op een godvergeten plaats ergens in Frankrijk. Vermits er niets anders te vinden is tovert Myriam eten tevoorschijn en maken we er met zijn allen een gezellig avond van op de boot.