Zaterdag 7 juli 2012.

• Canal de la Marne à la Saône: 25,5 Km,  11 sluizen op, 1 tunnel in Condes van 308 meter lang en 18 meter breed. Een van de weinige tunnels waar men t.z.t. in beide richtingen mag doorvaren.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 6,42h.
• Weer: wolken/zon, ZW 3,  24°, avond en nacht: regen.

Gelukkig voor onze gasten is ook dit een mooi gedeelte van het kanaal. Kleindochter Jasmijn bedient de afstandsbediening voor het sluiten van de sluisdeuren, noteert het aantal sluizen en bruggen zodat Opi dat straks niet meer moet doen voor zijn verslag. Kleindochter Mileen maakt een mooie tekening voor Luc en Minne van de Sherpa. Zoon (en webmaster)  Sam staat parmantig boven op de mast naar de omgeving en de vele grote roofvogels te turen.  Veel te gevaarlijk volgens Jasmijn.  Omi moet hem tot de orde roepen.

Op een van de sluizen ontmoeten we een merkwaardige oude man uitgedost in een piekfijne wandeluitrusting.  Hij is in maart in Oirschot (NL) te voet vertrokken naar Nice en volgt nu “de kanalen” tot hij weer thuis is. Het is meer strompelen dan wandelen dat hij doet maar welgezind vervolgt hij zijn weg.

Wanneer de Sherpa de volgende sluis wil binnenvaren gaat de deur terug toe! Volgas achteruit kan Luc een aanvaring vermijden. Dan gaat de deur weer open en springt het licht op groen. Voorzichtig varen we binnen. Daar is al iemand van de VNF die het sluishuis binnen gaat, enkele knoppen indrukt en weer vertrekt. Opletten blijft de boodschap.

Binnen? Toch Niet? Toch wel!

Vóór de laatste sluis ligt een bruggetje. Brug gaat open, Sherpa vaart erdoor. Dan wil de RNA erdoor maar de brug gaat toe. Wij drukken nogmaals op de signaalgever en de brug gaat open. Dus twee boten is twéémaal drukken!!! Opletten blijft de boodschap.

In het haventje De La Mandières is voorlopig geen plaats. We meren af tegen een werkboot van de VNF. Sam gaat met de fiets zijn auto ophalen in Froncles en daarna gaan we lekker eten in een restaurantje vlakbij de haven.

Wanneer we terugkomen zijn ook Bianca, Eric, Charlo, Charlotte en hun hond Roy aangekomen met hun camper. Onderweg naar hun vakantiebestemming hebben zij een stop ingeplant in Chaumont.

Opa, Oma, Opi en Omi zijn tevreden en dankbaar voor deze mooie dag samen met de kinderen en kleinkinderen. Enige smet is dat Els en Minne last hebben van vervelende tandpijn.

Vrijdag 6 juli 2012.

• Canal de la Marne à la Saône: 12,5 Km en 5 sluizen.
• Aantal vaar- en draaiuren: 2,54h.
• Weer: wolken/zon.  ZW 3.  Zomer : 24°.

Getrokken en geduwd door twee locomotieven dendert er boven onze hoofden een goederentrein over de brug. De machinisten zwaaien en toeteren naar ons. Oude schippers vertelden me dat ze er dan vroeger vanuit gingen dat ze weldra zouden kunnen genieten van een verlofdag.  Mooi, net zoals de omgeving. Het kanaal heeft zeer lage oevers en het water staat hoog. We hebben dus een prachtig uitzicht. Glooiende heuvels en velden omzoomt door bossen. De sluishuisjes zijn gebouwd in 1808. De meeste zijn bewoond en de bewoners “versieren” de sluizen elk op hun eigen originele manier. We zien kabouters, elfen, een ventje gemaakt van bloempotten. Een ander heeft een verzameling scheepsschroeven uitgestald. Maar overal ziet men vooral bloemen. We varen ook door  verschillende aquaducten (kanaal in beton die over een rivier loopt) wat een droom is voor onze fotografe Minne, hier kan ze haar hartje ophalen. Klik, klik, klik….

Bij de vierde sluis die we vandaag passeren staat onze teller op 200 sinds ons vertrek in de Westhoek.

Op dit deel van het kanaal zijn er blijkbaar meer mooie aanmeermogelijkheden. Op aanraden van de VNF beambte meren we af in Froncles aan een steiger met alle voorzieningen er is zelfs een pétanque baan. We spreken het vertrekuur voor morgen af met de volgende VNF  beambte die dat dan weer doorgeeft aan zijn collega, hun service is werkelijk perfect.

Hier wachten we op de komst van Sam, Els, Jasmijn en Mileen die de afstand Antwerpen – Froncles, waar we bijna een maand over gedaan hebben, in enkele uren zullen overbruggen met de auto.

We eten met zijn allen aan de tafel in het park. We zijn in Frankrijk én er ligt een pétanquebaan te lonken, dus gaan we pétanquen. Minne haalt een speciaal set pétanqueballen maar wegens hun afmetingen (zoiets in de aard van hun “reuze bbq”) mag ze die niet gebruiken. We spelen tot het donker is.

• Donderdag 5 juli 2012.
• Canal de la Marne à la Saône: 23 Km en 10 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 5.12h.
• Weer : geen wind, zomer 24°.  Avond: zware regenbui.

Er zijn nu meer bochten in het kanaal. Soms groeit het riet tot 2 meter uit de wal. Het water is helder maar heeft een vreemd gifgroene kleur, er groeien ook veel algen en er zwemmen grote vissen in. De omgeving is idyllisch mooi. Alles verloopt vlot tot er één sluis weigert te werken. Geen probleem de Luc “foefelt”  hier en daar wat aan de kontakten en voilà we kunnen binnen varen.

Er zijn relatief weinig afmeermogelijkheden maar we vinden toch een mooi plaatsje mét stroom en drinkwater in Donjeux.

Ik verneem via webmaster Sam dat er nog moet gewerkt worden aan de resolutie van de foto’s of zoiets om de teksten leesbaar te maken. Knappe koppen gaan dit probleem wel oplossen….

Vriend Daniël vraagt zich af of ik aandelen Zwan heb? Neen, maar we worden wel door hen gesponserd. Het nadeel is dat ik nu met een grote zwanworst i.p.v. de mast moet rondvaren….Géén zicht joeng!!!

Geen aandelen, wel sponsoring

• Woensdag 4 juli 2012.
• Canal de la Marne à la Saône: 40 Km en 17 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 9,48h.
• Weer: geen wind, zomer, 26°. Avond: een zware regenbui.

We varen door St-Dizier een stadje met tamelijk veel industrie. Daarna komen we terug in de natuur. Het kanaal is hier bijna kaarsrecht en om de +/- 3 Km is er een sluis. We varen naast een militair vliegveld en zien en horen de capriolen van de straaljagers. Indrukwekkend. Een jeep met bewakers volgt ons doen en laten. Tja, we zouden wel terroristen kunnen zijn die via het water de basis willen binnendringen. Het kunnen ook bootliefhebbers zijn of gasten die niks anders te doen hebben.

Alles verloopt vlot en is er toch eens een storing dan is er binnen de minuut iemand van VNF daar om te helpen. Op dit stuk zijn er ook nog enkele oude kantelbruggetjes die men met de hand opendraait. Normaal stopt de bediening hier om 18.00h maar we mogen doorvaren tot 18.45h.

We meren af aan een eenvoudige kaai zonder voorzieningen waar vroeger een café en winkel was voor de schippers. Vermits er nog maar weinig beroepsvaart is, het mosterdzaad komt al lang niet meer uit NL of uit de Bourgogne maar wordt nu ingevoerd vanuit Canada, is de winkel gesloten.. Hier heeft men nog kettinghonden om de huizen te bewaken. Als er één blaft blaffen de anderen óók (kettingreactie!!). Dus hoort men constant blaffen. Ik vermoed dat de bewoners pas alert zijn als er géén geblaf is wanneer de inbreker de hond heeft vergiftigd.

Zoals op de meeste plaatsen in Frankrijk gaat ook hier  de openbare verlichting uit om 23.00h. Na deze mooie maar lange vaardag gaat ook bij ons de kaars uit en gaan we slapen.

• Dinsdag 3 juli 2012.
• Canal latéral à la Marne: 32 Km en 8 sluizen op.
• Canal de la Marne à la Saône: 9 Km en 4 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 8,12h.
• Weer: zomer, geen wind, 25°.

Wij zullen mooie herinneringen bewaren aan Châlon. Onze NL buren daarentegen zitten bedroefd te kijken. Hun trouwe hond is geschrokken van bommetjes die spelende kinderen gooiden en is gaan lopen.

In Vitry-le-François draaien we over stuurboord het Canal de la Marne à la Saône in. Oude schippers spreken over de mosterdvaart omdat men vroeger de mosterdzaadjes via dit kanaal vanuit NL naar Dijon bracht. Dit is ook voor de Sherpa een nieuw vaargebied.  Vitry-le-François heeft een weinig aanlokkelijk haventje en daarom besluiten we nog wat verder te varen. We meren af aan een kaai zonder voorzieningen boven sluis 68. Onder de bomen op “het leugenbankje” vertellen we straffe verhalen. Minne is tevreden. Zij heeft nu een eigen systeem om de fotoreportage af te werken.

• Maandag 2 juli 2012.
• Weer: zomer 23° geen wind.

Luc, Myriam en ik gaan fietsen terwijl Minne aan haar fotoreportage werkt. En ik moet zeggen: “de benen waren goed”.  Alhoewel ik geen ervaren fietser ben spurt ik gezwind enkele beroepsrenners voorbij en voel me in staat om naar Parijs te fietsen. Na de fietstocht bergen we de (electrische fietsen) weer op.

Bekijk deze site ook eens …

Er zijn nieuwe foto’s toegekomen, die min of meer bewijzen dat al wat voordien geschreven, min of meer waar is. Kijk hieronder, of op de foto pagina.

• Zaterdag 30 jui 2012.
• Canal de l’Aisne-à-la-Marne: 2,2 Km.
• 2 sluizen af.
• Canal latéral à la Marne: 16,6 Km.
• 3 sluizen op.
• Aantal draai- en vaaruren: 3,40h.
• Weer : zon/wolken, ZW2, aangename 23°.

Na 2,2 km draaien we in Condé-sur-Marne over bakboord richting Dijon. Stuurboord is richting Parijs, maar dat is voor Augustus. We gaan eerst in Dijon mosterd kopen voor bij de Zwanworstjes.

Vandaag is Omi Myriam jarig en reisleider Luc heeft er voor gezorgd dat we kunnen afmeren in Châlon en Champagne een mooi stadje met een goed uitgeruste haven en veel restaurantjes. We zetten de jarige in de bloemetjes en gaan eten in de tuin van een prachtig restaurant. Vandaag mag het wat méér zijn. We beginnen met een glas échte Champagne de Champagne en kiezen uit het rijke menu:  “exquise saucisses de Swan préparé  à la manière du chef sur un lit de herbes  savouré aux Champagne à la moutarde de Dijon”. Het is een warme zomeravond en in de verte horen we een concert. Mooi.

• Vrijdag 29 juni 2012;
• Canal de l’Aisne à la Marne:  49 Km.
• 11 sluizen op, 1 tunnel van 2,3 Km in Mont-de-Billy,  dan 6 sluizen dalen.
• Aantal draai- en vaaruren : 9h.
• Weer : bij de start koud en een onweer, late namiddag en avond zachter.   20°.

We varen nu door Reims. Aan beide zijden van het kanaal razen de auto’s voorbij. Het hele kanaal ligt hoger dan de omgeving. Wij zien onszelf varen in de glazen wanden van de grote gebouwen. Eens hier voorbij hebben we steeds een mooi uitzicht op de golvende weiden en velden omzoomt door bossen.

We komen aan de mooi verlichte tunnel in Mont-de-Billy. De Sherpa vaart binnen wij volgen vanop afstand. Wij zijn bijna halfweg als de Sherpa buitenvaart en dan geloof het of niet: valt het licht uit!!!

Omdat het zo een goed verlichte tunnel is hadden we geen extra spots klaar gelegd. We improviseren wat licht en schuifelen langzaam naar de uitgang. Plots realiseer ik mij dat de Sherpa buiten het “oog” voorbij is gevaren en daarom gaat het licht uit. Maar dat wil ook zeggen dat het licht aan de andere kant dan op groen staat zodat er een tegenligger kan komen. Er is geen communicatie mogelijk. Noch marifoon (toestel voor radiocommunicatie tussen de schepen onderling) noch Gsm werken hier zo diep onder de berg. Ik kan Luc dus niet verwittigen dat hij eventuele tegenliggers verwittigt. 12 lange minuten hopen we op het beste. En het lukt.

We meren af in de wilde natuur, voeren nog wat klussen uit en slapen als marmotten.