Dinsdag 17 juli 2012.

• Canal de la Marne à la Saône: 26 Km en 13 sluizen af.
• Aantal vaaruren: 7.45h. Aantal draaiuren motor: 7.24h.
• Weer: wolken en zon, ZW 3-4, zacht zomerweer: 22°.

Na het ontbijt nemen we afscheid van Sam, Els, Jasmijn en Mileen. Zij keren huiswaarts maar komen terug in augustus. Plots is het leeg en stil op de boot. We vertrekken rond de middag en aan de eerste sluis schrikken we ons een bult. Minne wil iets in detail fotograferen bovenop de sluis en valt op de rand van de sluis. Pijn aan de knie, schaafwonden en een deuk(je) in de camera. Gelukkig kan ze er nog mee lachen en is ze niet in de sluis gevallen. We verwijderen onze “schrikbulten” en varen verder.

Het kanaal blijft mooi, het varen gaat rustig, het water is nu bruin van kleur maar proper. Wel is er af en toe veel onderwater plantengroei  die aan de schroeven blijft hangen. We moeten dan ook regelmatig achteruitslaan om de “oogst” van de schroeven te verwijderen.

Er is weer een sluis defect. Hier moeten we even wachten voor er hulp komt. Een bruggetje gaat open voor de Sherpa en weer toe voor onze neus om dan toch weer open te gaan. Oppassen blijft de boodschap. Er vaart een geladen spits voor ons dus gaat het traag. Om 18.05h komen we uit de laatste sluis. De hele dag hebben wij geen andere boten gezien en nu komt er toch wel een opvarende spits aan zeker. Omdat de geladen spits niet verder opzij kan wegens de geringe diepgang hier duwen zij elkaar zachtjes door de bocht zonder schrammen of schurend staal op staal. Vaklui.

Een vriendelijke Engelse schipper verlegt zijn boot zodat we kunnen aanmeren. Een mooi verzorgde aanmeerplaats met als negatief punt dat men voor elektriciteit jetons moet gaan kopen in het dorp in het Gemeentehuis of bij den bakker of de coiffeur maar die zijn gesloten!

Sam en zijn gezinnetje zijn veilig aangekomen thuis, dus weldra is de site weer actief. Bedankt.

• Zondag 15 juli 2012.
• Weer: voormiddag regen, namiddag wolken/zon, W 3,    19°.

Rudy (een goede kennis van ons) passeert met zijn boot de Sepia onderweg naar het zuiden.

De burgemeester komt ter plaatse en heet ons hartelijk welkom. Zou hij iets opgevangen hebben van het bezoek van Monsieur Hollande aan de Sherpa  of is het gewoon een vriendelijke man?

Het is hier toch wel een van de bewoonde wereld veraf gelegen gebied. Nauwelijks een gsm of internet verbinding. Zoon Sam die met zijn gezinnetje, na een korte vakantie in Flaine, met de auto huiswaarts keert en een tussenstop hier maakt bevestigt dit. Een niet drukke snelweg en voor de rest ellenlange verlaten wegen langs enorme velden.

We vieren met zijn allen de verjaardag van Jasmijn. Omi bakt reuze pannenkoeken, we  spelen wat pétanque, luisteren naar de verhalen van de bergwandelaars en bekijken de foto’s die ze met haar nieuwe toestel heeft gemaakt. Eten pizza en/of frietjes en een ijsje. Gezellig.

• Zaterdag 14 juli 2012.
• Weer: wolken en soms zon,  W 3, soms enkele druppels regen.  17° en als de zon schijnt 24°.

Tot onze verbazing werken de VNF beambten vandaag wél. Hebben de Fransen het feesten verleerd?

En dan plots groot alarm. Helikopters vliegen over. Veiligheidstroepen zetten het kanaal af. Securité mensen met het opvallende “oortje” controleren iedereen in de buurt. Snuffelhonden zoeken naar bommen in de vuilbakken. Wat gebeurt er? Monsieur Hollande heeft besloten om de Sherpa te bezoeken. Als bewijs een foto  stiekem genomen door Minne.  Verder geen commentaar (staatsgeheim) maar volgens mij mag vanaf nu de Sherpa de Franse vlag mét kokarde van Monsieur- le- Président voeren.

Ik monteer een nieuwe schakelaar en zo werkt de doucheafvoerpomp weer automatisch.

Een diepe snijwonde in Myriam haar vinger bloedt hevig. Bij de pétanque wedstrijd (RNA – Sherpa) scoort zij opvallend goed. Komt dat door haar strak ingebonden vinger die steeds strak het doel aanwijst? Misschien een  tip voor de deelnemers aan de komende Olympische Spelen? Ik denk hier o.a. aan de boogschutters, speerwerpers, kogelstoters enz…

Voorlopige tussenstand: RNA: 2 punten – Sherpa: 0. Luc overweegt een snee in zijn vinger te maken. Probleem is: hij kan geen bloed zien (gelukkig voor ons).

En dan is er plots, vlakbij onze boten, toch een vuurwerk (ter ere van ons winnaars??).  We genieten vanop de eerste rij.

Vrijdag 13 juli 2012.

• Canal de la Marne à la Saône: 32,5 Km, 2 sluizen op- 1 tunnel (Balesmes: 4,820 Km lang) en 22 sluizen af.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 9,18h.
• Weer: koud, ZW 4, veel regen, 18°.
• Vrijdag den 13^de en Jasmijn is jarig: proficiat!!!

Wij starten vroeg om zeker een goede aanmeerplaats te vinden want morgen is het Quatorze Juillet, Nationale Feestdag en dan wordt er niet gewerkt. Overal feest en vuurwerk (als het niet regent!!). En gelukkig maar want ons eerste doel (Dommarien) valt tegen. We varen door naar Cusey en om 17.57h (3 minuten vóór sluitingstijd) varen we sluis 22 uit en vinden een mooie aanlegplaats met alle voorzieningen. In de “capitainerie” zoals de Fransen het havengebouw noemen (in dit geval een stacaravan)  kan men zelfs eenvoudig eten verkrijgen.

De Capitainerie

Vandaag deden we nog 2 sluizen opwaarts en kwamen dan aan de tunnel van Balesmes. Deze goed verlichte tunnel is 4.820 meter lang en ligt 340 meter boven de zeespiegel. Voorlopig het hoogste punt van onze reis. Er hangt  geen koordje en dus kon Luc het licht niet uitdoen! Daarna begonnen we aan de afdaling. Door het slechte weer (regen en wind) is dit geen lachertje. Wij sturen met de helmstok en staan buiten in de gietende regen.  In de sluizen moeten de Sherpanezen  ook buiten komen om met de draden te werken. Na deze lange natte vaardag  zijn we blij eindelijk wat te kunnen rusten. Wegens het slechte weer is er geen vuurwerk en valt de stroom af en toe uit.

Donderdag 12 juli 2012.

• Weer: bewolkt en fris. ZW 3. Avond lichte bui.   17°.

Langres is helemaal ommuurd en ligt hoog op een heuvel. We wandelen de hele verdedigingsgordel af en genieten van het panorama. Wanneer er geen wolken hangen kan men van hier de Mont Blanc zien. Wij turen en turen en denken Sam en zijn gezinnetje, die daar in de buurt op vakantie zijn, te zien wandelen. We spelen ook enkele Monthy Pyton scenes na (het uitschelden en uitlachen van de vijand vanop de kantelen: cfr.: The Holy Grail).

Terug in de haven wordt het weer merkelijk beter dus steken we de “reuze”  BBQ’s aan en roken onze Australische buur zijn bootje uit. Als voorgerecht proeven we van de champignons belegd met kaas van de streek. Best lekker. Met een gezellige babbel sluiten we de avond af.

• Woensdag 11 juli 2012.
• Canal de la Marne à la Saône: 6,5 Km en 4 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren: 1,42h.
• Weer: bewolkt en fris. W 4.  Enkele druppels regen in de namiddag.  19°.

Iedereen raadt ons an het mooie stadje Langres te bezoeken. Na een rustig kort vaartochtje meren we af aan de mooi verzorgde kade die zoals overal hier bijna vol ligt met vooral Engelse boten. Om misbruik te voorkomen krijgt men hier 3x per dag gedurende 1 uur elektriciteit.

Myriam en Ingrid gaan aankopen doen en vullen de proviand bij. Luc en ik stellen het vaarschema op voor de volgende week en komen tot de vaststelling dat we morgen een rustdag kunnen invoegen. Niemand protesteert, dus iedereen tevreden. Ook Chelsey is weer fit.

Dinsdag 10 juli 2012.

• Canal de la Marne à la Saône: 32 Km en 18 sluizen op.
• Aantal vaar- en draaiuren motor: 8,12h.
• Weer: ZW 3, wisselvallig,  22°.

Een buurman die gisteren bij het aanmeren zijn boot 180° gedraaid had zien we vertrekken in de richting van waar hij gekomen is. Een halfuur later komt hij terug voorbij, nu in de goede richting. Dat noemt men: “het Noorden kwijt zijn”.

Dit kanaalgedeelte vertoont veel gelijkenis met de Haute Sambre in België. Veel bochten en steeds omgeven door een mooie natuur.  De aanvaargeulen naar de sluizen zijn meestal vrij smal. Vanaf de 3^de sluis worden de sluizen nog met de hand bediend. Dit gebeurt in dit seizoen meestal door jobstudenten. De meesten zijn meisjes. Zij dragen allemaal het wettelijk voorgeschreven reddingsvest. Eén van hen is een al wat oudere dame. Een professor die bijklust? Zij draagt echter het VNF zomer uniform. Waarschijnlijk een directielid die “ervaring op de werkvloer” wil opdoen.

Luc is hier werkelijk “in zijn sas”. Hij helpt les éclusières en doet niets liever dan zwengelen en draaien aan de deuren en verlaten (dit zijn de kleppen waardoor men ofwel water in of uit de sluis laat lopen) en slaagt erin deze twee zwengels t.z.t. te bedienen én te blijven lachen naar de meisjes. Na deze lange vaardag is het welletjes geweest en meren we af op een godverlaten plek midden in de natuur. Ik monteer nog 2 krachtige spots op de RNA voor het geval dat de Luc weer aan het touwtje zou trekken en het licht uit doet bij de volgende tunnel passages.

Maandag 9 juli 2012.

• Weer: wisselvallig, zon/wolken, lichte buien.  22°.

Tijd voor de was en de plas en om wat onderhoud te doen aan de boot en water te tanken zodat we morgen onze reis kunnen verderzetten. Het bezoek aan de grote treinviaduct hier in de buurt zal voor later zijn.

Minne die zaterdag een overstreste tandarts raadpleegde, die haar pas in september zou kunnen helpen en ook maar ‘deux mains’ had, kan nu terecht bij een vakman die haar meteen kan helpen.

Chelsey moet naar de dierenarts, die in overleg met de “thuis-dierenarts” in Antwerpen de nodige medicamenten voorschrijft.

We zien een man en zijn zoon die met een soort zeef modder uit de bodem van het kanaal trekken en daaruit iets klein zeven. Goudzoekers???

Bericht van Pa en Ma voor Rudy: “volhaawen he gast”. Ook wij supporteren voor deze moedige poging om te stoppen met roken.

• Zondag 8 juli 2012.
• Weer: zomer 25°.

Er is nu plaats in de haven en dus verkassen we de boten.

Rond de middag zijn alle gasten vertrokken. De ene richting Italië de andere richting Mont Blanc.

Luc en ik fietsen naar het centrum van Chaumont een mooi rustig oud stadje. Wat ben ik blij met mijn elektrisch fietsje want het is één lange klim tot in het centrum.

’s Avonds gaan we mosselen eten. Dit keer geen Zeeuwse maar wel kleinere maar fijne uit Bretagne.

Rechtzetting : omdat, zoals Philip zei, “et is een vrouwtje”  Chelsey een vrouwtje is heet ze niet Chelsea maar Chelsey. Sorry Chelsey.( Ah daarom luisterde ze niet als ik ze riep..).

Nota: zoals u kan lezen is webmaster Sam even op vakantie en dus verschijnen deze verslagen iets later. Ik hoop dat het leven draaglijk is zonder deze hoogstaande literatuur. Moed houden.

(update van Sam zelf: vermits ik alles plaats met terugwerkende kracht, ben ik reeds terug van vakantie op het moment van publicatie van dit verslag – het echte, ondraaglijke leven zonder hoogstaande literatuur hebt u dus reeds ondergaan – no worries dus.)